Levend Verlies

Bij levend verlies is er geen duidelijk “voor en na” zoals bij een overlijden. Er is juist sprake van een continu aanwezig verlies dat geregeld pijn doet. Bijvoorbeeld bij ongewilde kinderloosheid, of als je een kind met een beperking hebt. Je kan je er soms bij neerleggen, het accepteren, maar opeens doet het weer pijn. Of wanneer je een chronische aandoening hebt en je vrienden hebben leuke plannen waar je niet aan mee kan doen. Soms is dat geen probleem, maar andere momenten doet het pijn en ben je boos of verdrietig dat zo’n leven niet voor jou is weggelegd Zeker na ziekte kan het ingewikkeld zijn. Tijdens je ziekte was er voldoende aandacht, bijvoorbeeld na afspraken met een arts. Maar als je beter bent, maar wel kampt met restverschijnselen, wordt het leven heel anders dan voor je ziekte. Je zal zelf moeten ontdekken wie je nu bent, wat je nu aan kan, met alle emoties die daarbij horen, zoals boosheid, frustratie, verdriet of eenzaamheid. Je omgeving heeft daar minder aandacht voor. Die terugkerende gevoelens en gedachten zijn normaal bij levend verlies.

Verlies van gezondheid geldt ook voor het krijgen van tinnitus, oorsuizen. Je verliest stilte en rust, hoe ga je je leven invulling geven met continu geluid?

Ontdekken wat je kwijt bent, waar je om rouwt. En ontdekken hoe je je leven zou willen en kunnen leiden is leren omgaan met levend verlies. Dat gaat niet vanzelf, daar heb je tijd voor nodig. Het is belangrijk dat je jezelf toestemming geeft dat het af en toe moeilijk kan zijn. Extra ondersteuning door een rouwtherapeut kan je daarbij helpen.